Ατομικές Εκθέσεις Έργων

Καλλιτέχνης με γόνιμη παρουσία στην ελληνική σκηνή αλλά και γνωστός στο εξωτερικό, ο Κώστας Ράμμος έρχεται να μας δώσει και νέα σημαντικά δείγματα των αναζητήσεών του. Να μας δείξει ότι η προσωπική του έρευνα του έδωσε τη δυνατότητα να περάσει από την επαφή με τις κατακτήσεις διαφόρων ρευμάτων της σύγχρονης τέχνης, σε μια ζωγραφική προσωπικών συνδυασμών και νέων διατυπώσεων. Φαίνεται ότι ενδιαφέρεται να χρησιμοποιήσει με προσωπικό τρόπο τύπους του εξπρεσιονισμού, στοιχεία του κυβισμού, αντιθέσεις ψυχρών και ζεστών χρωμάτων, ελλειπτικούς χώρους , μεγάλες χειρονομίες, αλλά και γεωμετρικούς τύπους.

Βασικά και καθοριστικά χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του γλώσσας, όπως τα βλέπουμε στα έργα αυτά είναι ο συνδυασμός παραστατικών τύπων και αφηρημένων στοιχείων, μανιεριστικών χαρακτηριστικών και επιβολής των χρωματικών αξιών στις περιγραφές έργων. Τα μέσα που χρησιμοποιούνται είναι η αποσπασματικοποίηση και ο περιορισμός της χρωματικής κλίμακας σε τόνους του μπλε και του κόκκινου, ο ελλειπτικός προβληματικός χώρος και η αινιγματική γενικά ατμόσφαιρα του συνόλου. Τα ερωτικά τοπία με την αποσπασματικοποίηση των μορφών και την επιβολή των τόνων του γαλάζιου και του κόκκινου χρώματος μεταφέρουν κάτι από τον χαρακτήρα και την εσωτερικότητα του θέματος της συνάντησης των φύλλων. Μιας συνάντησης προβληματικής και αβέβαιης, ονειρικής και μακρινής, που αιωρείται ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, στο συγκεκριμένο και στο αφηρημένο.

Χωρίς καμιά εξωτερική αναφορά, τα έργα υποβάλλουν μια ατμόσφαιρα αισθησιακών υπαινιγμών αλλά και εσωτερικών συγκρούσεων που εκφράζονται με την δύναμη υποβολής τόσο των φασματικά δοσμένων μορφών όσο και πολύ περισσότερο με τη φωνή του χρώματος. Στα έργα αυτά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε την επικράτηση μιας καθαρά προσωπικής εκφραστικής γλώσσας που διακρίνεται για την πληρότητα και τον πλούτο των διατυπώσεών της. Ζωγραφική περισσότερο του χρώματος, τώρα η ζωγραφική του Ράμμου, επιβάλλεται με την έκταση των υπαινιγμών της και την εσωτερικότητα των μορφών της, την ασφάλεια της σύνθεσης και την χρωματική της ποιότητα, την δύναμη υποβολής και του περιεχομένου του θέματος. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ζωγραφική στην οποία δεν έχουν καμιά θέση τα παραπληρωματικά και τα ανεκδοτολογικά θέματα αλλά μόνο η επικράτηση των ζωγραφικών αξιών που δίνουν όλο τον εσωτερικό χαρακτήρα των κατακτήσεών του.